Bütünlük, Boşluk (negatif alan), Hiyerarşi, Denge ve Renk.
BÜTÜNLÜK
Bütünlük, tasarımın olması gereken amacı ve en önemli özelliğidir. Bütünlük görsel benzerliği olan elemanlarda vardır. Bütünlüğü kuramazsak okunmayan ve kafa karıştırıcı bir tasarım elde ederiz. Çeşitliliği olmayan bir tasarım da hareketsiz, cansız ve ilgisiz hale gelir.
BOŞLUĞU KULLANMAK
Beyaz boşluk ve harfler bütünlüğü yaratmanın en önemli elemanlarındandır. Beyaz boşlukla harfler birbiriyle kontrastlık yaratırlar. Kontrastlığı iyi ayarlarsak ortaya dağınık olmayan uyumlu bir durum çıkacaktır. Fakat aynı tasarım üzerinde boşluğun değiştirilmesi farklı bir tasarım ortaya çıkaracaktır.
HİYERARŞİ
Bu koşul, verilmek istenen mesajın elemanlar yardımı ile işaret edilmesine dayanır.
İyi tasarım, okuyucuyu yazının ve görsel elemanların anlamına göre yönlendirir. Bu içerikle ilgilidir. En önemli daha az önemli sıralaması gibi.
Tasarım içindeki elemanları vurgulamak istenen mesaja göre ölçülendirirsek, ki bunu renkle, uzaklık yakınlık veya beyaz boşlukla da yapabiliriz, o zaman tasarımda hiyerarşi denen koşul gerçekleşmiş olur.
Bir elemanın büyük olması onun önemli olduğunu göstermez. Küçük elemanların sayfa içindeki yerini, yönünü ve rengini doğru seçersek onları sayfada birinci sıraya oturabiliriz.
Önemli olan çevrede bulunan ikinci ve üçüncü sıradaki elemanlar birinci elemandan daha büyük olsalar bile.
DENGE
Bütünlüğü başarmanın en iyi yolu dengedir. Eğer kullandığımız elemanlar dengede ise, tasarımda bütünlükten bahsedebiliriz. Denge tek başına bir etki yaratır. Eğer denge yoksa, elemanlar tek tek ortada kalırlar. Dengeyi sağlamanın en iyi yolu elemanları optik bir noktada gruplamaktır. Daha küçük ve okunmaz elemanlarla daha büyük ve parlak olanlar rasında denge sağlanmalıdır.
Optik nokta geometrik olarak sayfa ortasının biraz üstüdür. Çağdaş tasarım daha dinamik olmak zorundadır, dolayısıyla odak noktasını biz kendi dinamiklerimize göre yaratabiliriz. Grupladığımız tasarım elemanlarını diğer koşulları da göz önüne alarak sayfa içinde odaklayabiliriz.
RENK
Renk bilimsel olmakla beraber kullanımı da, tamamen sağduyuya bağlıdır. Tasarımdaki yardımcı grafik elemanlar da, tipografide ve beyaz boşluklarda renk faktörü amaç olarak kullanılabilir.
Renk, tasarımın önemli bir elemanıdır. Renk ve ton değerlerini ayarlayarak elemanları öne veya arkaya alırız.
Renk, elemanlarının önem sırasını belirler ve yönlendirme sağlar. Dolayısıyla, hiyerarşik düzenlemeye yardımcı olur. Renk yanlış kullanılırsa tasarımda problemler oluşturmaya başlar. Sıcak renkler (kırmızı, turuncu, sarı gibi) dikkatimizi çekerler ve bize yakın dururlar. Soğuk renkler (mavi, yeşil, mor gibi) daha geride bizden uzak dururlar. Siyah ve beyaz renk olmasalar da etkin ve vurucu özelliklere sahiptirler. Kısaca renk hangi elemanın daha önemli olduğunu belirtir. O elemanın küçük olması önemli değildir.
IŞIK RENKLERİ (RGB)
Sanal ortamda kullanılan ışık renkleri kısaca RGB (kırmızı, yeşil ve mavi) diye adlandırılır. Bu renkler web sayfaları, multimedya CD leri, animasyonlar ve TV de kullanılır.
BİRBİRİYLE BİRLEŞEN ANA RENKLER
Kırmızı + Yeşil = Sarı
Kırmızı + Sarı = Macenta
Mavi + Yeşil = Cyan
Kırmızı + Mavi + Yeşil = Beyaz
Boya Renkleri (CMYK)
Baskıda kullandığımız pigment renkleri ise, CMYK diye adlandırılır. Işık renklerinden tamamiyle farklıdır. Işık renklerinin tümünün karışımı beyazı verirken, pigment renklerin tümünün karışımı siyahı verir.
DOĞADAKİ ÜÇ ANA RENGİN (KIRMIZI, MAVİ VE SARI) BİRBİRİYLE KARIŞIMI
Kırmızı + Sarı = Turuncu
Kırmızı + Mavi = Mor
Mavi + Sarı = Yeşil
Kırmızı + Mavi + Sarı = Siyah
Eğer bütün bunları özetlersek şöyle söyleyebiliriz,
Okuyucu tasarımın sadeliğine dikkat eder.
Biz soldan sağa okuruz.
Yukarıdan aşağıya doğru başlarız.
Sayfalar birbiriyle ilintili olmalıdır.
Uzaklık bizden ayrılır, ama yakınlık bizle beraberdir.
Büyük ve koyu önemlidir, küçük ve açık daha az önemlidir.
Bütünlük boşluk ile dengelenmelidir.
Tasarım elemanları gruplanmalıdır.
her şeyin bir şekli vardır, boşluk da bunlardan biridir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder